من دلم میخواد که از اون مامانهای نرمی بشم که لباسهای جینگولی روشن میپوشه (‌نیست الان کم شبیه گداهای پارک ساعی میمونم)‌و همه از توی آشپزخونه اش بوی شیرینی میاد . من دلم میخواد از اون مامانهایی بشم که با بساط قهوه و کیک کلی آدم و دور میز آشپزخونه جمع میکنه . یک میز آشپزخونه گنده . و بالای سرم یک لشگر بچه این ور اون ور بودوه . من دلم میخواد که چشمهام و هیچوقت عمل نکنم تا یک مامان عینکی باشم . دلم میخواد که هرشب تن سه چهار تا توله لباس خوابهای گل منگولی بپوشم بعد همه بشینیم باهم فیلم ببینیم یا کتاب بخونیم . من دلم میخواد که تو یک روز تابستونی دستم و روی بر آمدگی شکمم بکشم و لگد زدن یک موجود اون زیر حس کنم . من دلم میخواد که پوشک و شیشه شیر بخرم . من دلم میخواد که عاشق مردی باشم و منتظر باشم که تصویرش و تو صورت نوزادی ببینم نوزادی که مال ماست . من دلم میخواد که مامان یک خانواده گنده و شلوغ و هپلی و پر سر و صدا باشم. 

وظیفه شرعی و عرفی یک فاک بادی خوب در این شبهای مقدس امتحانات اینکه  ان نباشه / عشوه نیاد/ جنگ قدرت راه نندازه . 

نداریم دیگه خوب نداریم . 

روز بعد از واقعه اگر از شب قبل خوشحال و راضی باشی و هیچ صدایی تو سرت نباشه میتونه روز خوبی باشه . دیشب تمام باقی مونده های حضورش رو قبل از خواب جمع کرده بودم . صبح اما از دیدن آشغالهای توی سطل آشپزخونه خنده ام گرفته بود. هنوز روی تنم بوی الکل و قهوه ارمنی بوی خوش مردونه ای مونده . برای خودم سرخوش میرم خرید . دیشب داشتم  میگفتم که دوست دارم صبح بعد از واقعه جای بودنش روی تنم باشه جای ناخونها / خون مردگی کوچک حتی. . قبل از اینکه سوار ماشین شم دیدم که درد عجیبی توی تنم پیچید جایی بین جناق سینه ام و گردنم . رد پایی نیست فقط درد . خنده ام گرفته بود که کاش من دیشب چیز دیگه ای خواسته بودم از خدا . دستمال  میخرم و اسپریی برای ضد عفونی کردن زمین . لوبیا قرمز و مربای تمشک و همچنان لبخند میزنم از حس زنانگی و قدرتی که باهم قاطی شده . با پسرک بقال که هم مدرسه ایم بود از دبیرستان میگیم .  برای خودم قرمه سبزی درست میکنم و هنوز لبخند میزنم. روز بعد از واقعه اگر تکلیفت با خودت روشن باشه روز خوبیه.  

میدونی من کلافه میشم تو این مهمونیهای فامیلی که صدا به صدا نمیرسه . من چیزی توی معده ام بهم میپیچه وقتی ملتی هم سن و سال من که حتی دیپلم هم ندارن و همه زندگیشون تو مشروب خوردنشون و علف کشیدنشون میشینن بلند دور میز آشپزخونه راجب پرشین امپایر سخنرانی میکنند و مزخرف میگن . من چیزی توی معده ام به هم میپیچه وقتی هی باید حواسم به این باشه که چی دارم میگم و چی دارم به کی میگم . من اصلا نمیفهمم چه کاریه خوب آدم با یکسری آدم رفت آمد کنه که هی باید جولشون خفه خون بگیره و لبخند الکی بزنه من اصلا صورتم درد میکنه الان. 

میدونی اما من عاشق اینم که مامانی کپلی بیاد خودش و بچپونه وسط من شهرزاد و پشت سر مهمونها یک کلمه حرف بزنه . یا وقتی که دارم واسه دوست دختر چینی پسر خاله نسبت آدمها رو تعریف میکنم و میرسم  به اینکه این آقاهه عموی اون یکی آقاهه است که عموی فلانیه و برادر اون یکی آقاهه که سر میزه بعد به این فکر میکنم که وای چه حالی میده که خانوادگی انقدر کس خلیم که این همه آدم بی ربط بهم زیر یک سقفن . من دوست دارم که بعد از مهمونی روی اعصاب بیایم خونه من و قهوه ترکی که از قفسه خونه خالهه کش رفتیم و درست کنیم و یک دل سیر پشت سر همه حرف بزنیم .  

من فردا مثل هر سال میرم خونه خاله ام . تو امسال احتمالا میری خونه پدر مادر دوست دخترت . 

بعضی از غصه ها جنده میشن. مثل حسادت . مثل جای خالیت . مثل غصه خوردن واسه نبودنت. 

من اگر میخوام فردا بعد از مهمونی بوقلمون خوری برم پیشش باید لاکها آبی پام و پاک کنم و لاک نارنجی بزنم . باید برسم سر کشو انتخاب کنم چی میخوام بپوشم. باید صبح دوش بگیرم و تا خشک شدن موهام دوتا کیک بزارم توی فر و بعد بیام موهام صاف کنم . من اگر میخوام که فردا برم باید هی نشینم به این فکر کنم که آیا من دارم از این سو استفاده یا حتی فقط استفاده میکنم . باید به دستهاش فکر کنم و شونه هاش . من اگر میخوام که فردا برم باید الان از روی تخت پاشم و کارهای مفید بکنم . من فکر نمیکنم که فردا جایی برم با این اوصاف.

شکستگی دل به حکم قسمت 

و 

رنگ گلیم بخت 

اگر جلوی آینه وایستادین بعد یک فرق بسیار زیادی بین نیمه سمت راست بدنتون با نیمه سمت چپ بدنتون در واقع پاهاتون بود چون یکیش سفید بود و اون یکی نبود چون نصفه شبه افتادین به مومک انداختن بعد وسطش پشیمون شدین بود . 

اگر همه عمر هر چیز پلنگیی رو مسخره کردید و مامانی تون از توی فروشگاه زنگ زد که برات روتختی گرفتم و در جواب شما که چه رنگی گفت یک کرم خیلی خوشرنگی بعد وقتی شما پرسیدید که خوب کرم و چی/؟ گفت خوب کرم و قهو ه ای خوشرنگ و وقتی که روتختی و دیدید متوجه شدید که پلنگی که چه عرض کنم هشت نوع پلنگی در رنگهای مختلف با ملافه پلنگی در یک رنگ ریزی کاملا متفاوت ولی همچنان پلنگی همون کرم خوشرنگ مامانی مورد نظر بوده . یعنی از اون روتختی هایی که باید روش کوسن طلایی بزارید و بزارید تو جهزیه دخترتون تا این حد . بعد شما این روتختی و وردارید بیارید خونه پهن کنید روی تخت (‌نصفه شب تخت و جمع کنید که ببینید عمق فاجعه چقدره )‌بعد هی به خودتون بخندید که پلنگ مازندارن شده تختتون بعد هم بشینین روی تختتون آهنگه پلنگه بزارید به مناسبت این روتختی جیگر .

اگر سکس ندارید چون خر هستید (‌دور از جون )‌بعد از توی ظرف شیشه ای مرکز زنان که پره از کاندومهای رنگی یک عدد کاندوم نارنجی شب رنگ برداشتید گذاشتید روی پاتختی کنار تخت که روش اون روتختی پلنگی خوشگل پهنه و بعد هی به خودتون خندید که یاد جنده خونه های ده شصت افتادید.

اگر درس دارید بعد تو خونه تنهایی راه میرید و ادای لیلا فروهر و در میارید 

شما تنها نیستید . اما کس خلی هم خوب به طور قطع چیز خوبی نیست . 

خیال پردازی میکنم . زمان خوبی نیست برای خیال پردازی . بین پروژه ها و درسهای نخونده و فاینالهایی که داره میاد زمان خوبی برای خیال پردازی نیست . وقتی که زندگی نداری  و روزها بین نگرانیهای کشنده و دوجا کار کردن و مدرسه میگذره شاید اما باید خیال پردازی کرد . خیال پردازی برای آدمی که حتی نمیدونی میبنتت یا تو براش اصلا وجود خارجی نداری. فکرش رو بکنی این خیلی غم انگیزه . باید رفت جیم . بهترین زمان برای خیال پردازی زمانی است که مثل یک موش آزمایشگاهی روی تردمیل راه میری و خیره میشی به روبروت که آینه است و مردهایی با عضله های قلمبه . و بعد فکر میکنی همه چیز ممکنه  و یادت میره که چقدر بدت میاد از راه رفتن روی تردمیل انگار که در جا میزنی راه رفتن بی مقصد . فردا هم که بگذره میشه نفس کشید یک پروژه کمتر . میشه خیال پردازی کرد تا زمانی که تمام چیزهایی که تو ذهنت ساختی بیاد پایین . بعد این همه مدت یاد گرفتی که خیال پردازی خوبی توی روزهایی که خالیه و پر از نگرانی و خراب شدن ساخته هات اونقدر هم درد نداره . 

احساس میکنم که همه چی عوض شده . یا من اونقدر عوض شدم . شبها خونه بودن درد نیست . از در که میام تو راکسی از ته راهرو میدوه در و نمیبندم که یک سلام و علیکی بکنیم تا صاحبش بیاد جمعش کنه . خونه روشن و تمیزه . شبها خونه بودن دیگه درد نیست . گرسنه ام و آشپزی میکنم . اینکه من تنهایی برای خودم و فقط برای خودم برنج بشورم یعنی تنهایی آشپزی کردن دیگه درد نیست . همه جا بوی زردچوبه میگیره . فیلم میزارم . ظرفها رو میشورم . آخرین قاشق و که میزارم خشک شه به این فکر میکنم که انگار زخمهام خوب شده . شبه و من تنهام و جز صدای خرت خرت بخاری صدایی نمیاد و جای زخمها کاملا خوب شده . همه چی عوض شده . 

پسر بغل دستی من با استاد داره بحث کس مصنوعی میکنه و اینکه چرا حتی در هر حالتی وصل نبودن این ماسماسک به بدن یک انسان داستان رو عوض میکنه و چرا حتی مردهایی که زنها رو مثل یک جنس میبینند هم ترجیح میدن که که با آدم بخوابن تا یک چیز مکانیکی. 

من دارم سعی میکنم که بهم بزنم . من حالم خوب نیست و بغض دارم و دیشب که تن برهنه خودم رو توی آینه دیدم و غصه ام گرفت که چرا هیچکس اینجا نیست که نگاهم کنه به این نتیجه رسیدم که این پسرک به درد من نمیخوره که این آدم پاره وقت کسی نیست که من عاشقش بشم . کسی نیست که شبها بخاطر من حاضر باشه از اون سر شهر به این سر شهر بیاد . کسی نیست که سر زده از راه برسه . 

دختر بغل دستیم داره با پسر بغل دستیم بحث میکنه که باید یادمون باشه که همه زنها مثل هم نیستند و شاید کسی باشه که دلش بخواد پارتنرش باهاش خشن باشه یکی هم دلش نخواد در نتیجه نمیشه جمع بست . من وسط این دوتا نشستم و دارم سعی میکنم که بهم بزنم. 

من میگم که احساس میکنم گیر کردم که چیزی که میخوام رو ندارم و احساس خفگی میکنم . به جای اینکه بگه بپرسه چی میخوای میگه میفهمم. من حرص میخورم . میگم که  این چیزی که تو از این رابطه درست کردی برای من کافی نیست من دلم میخواد که باکسی باشم که من براش حکم یک هوای تازه رو دارم نه کسی که من باری ام روی شونه هاش .اینجا به غلط کردن میوفته ولی بازم تکلیفش با خودش معلوم نیست.

من گریه ام گرفته . حالت تهوع دارم . ملت دارن راجب به فاحشه هایی که نقش دوست دختر رو بازی میکنند بحث میکنند . که چرا مردهای مشتری این گروه بخصوص میشند . من هنوز دارم سعی میکنم . 

تکلیف من هم با خودم مشخص نیست. 

گاهی فقط گاهی هیچ چیزی زیباتر از سفیدی یک پیراهن نیست . گیرم حتی در خشک ترین و طوسی ترین لحظه ها . 

حالم خوب نیست . از صبح مدام به این فکر کردم که زنگ بزنم به دکتر عزیز و یک قرص اضافه کنم به لیست قرصها . تپش قلب دارم و بی تابم . دلیل این بی تابی انقدر احمقانه مسخره است که به من احساس ۱۲ ساله بودن میده . میرم خرید . همچنان حالم خوب نیست . لای ردیفها واسه خودم میچرخم . میام خونه . خونه کثیف . من هنوز قلبم تو دهنم میزنه و کلافه ام . میوفتم به جون پارکت و کابینت و آینه و جاروبرقی و ماشین لباس شویی . دو ساعت بعد همه چی برق میزنه اما من جون رو پا بودن و هم ندارم . یکمی کتاب . یکمی خیال پردازی . دوش. ساعت هشت شبه و اینها یک ساعت دیگه میان . هردو احتمالا گشنه ان . سینه مرغ و خورد میکنم با پیاز میریزم توی قابلمه . تا سرخ شه گوجه فرنگی ها رو خورد میکنم با بقیه پیاز ها میریزم توی کاسه سرمه ای سفالی لب پری که از سفال فروشی سر ولی عصر و ونک خریده بودم . کاسه رو میزارم توی یخچال به مرغها جعفری میزنم . توی قابلمه قرمز کوچیکه که مامانی برام خریده بود تا قابلمه خودش و بهش پس بدم شکلات و کره رو با کرن سیریپ که نمدونم چیه و هیچ مزه خواصی هم نمیده قاطی میکنم . مرغهای سرخ شده رو میریزم توی بشقاب سرمه ای سفالی که با همون کاسهه ایران آوردم و میزارمشون توی مکرویو . بقیه مواد کیک و میزنم بعد هم میریزم توی قالب و میزارمش توی فر. کیک و شام آماده است در عرض نیم ساعت . از تپش قلب من هم خبری نیست . 

تمام روز فقط یک تصویر بود که مجبورم میکرد لبخند بزنم . تنها یک تصویر . وقتی که یک ساعت و ده دقیقه دور خودم میچرخیدم و بغض میکردم ازاین گم شدن . وقتی که داشتم فکر میکردم که سر رییسم و بکوبم به میز یا اینکه خودم و از طبقه سوم پرت کنم پایین که کسی نکشم . وقتی که پرونده های روی میزم هی بیشتر میشد و تمام کارها حتما باید تمام میشد . حتی وقتی که ایمیل گرفتم ایمیلی که میگفت آدم باید حرمت یک سری چیزها رو نگه داره . 

ساعت سه و نیم نصفه شب این آقاه عربد  میکشه :‌هیچکی مثل من از نبوندت کلافه نیست 

من داشتم بهت فکر میکردم لابد . بلاخره نصفه شب و این هی میگه کافه نادری و منم که زده به سرم و . 

بعد دیدم این نبودنت همچین مسله مهمی هم نیست. 

مهمونها رفتن . سینی چایی روی میز . ماها ولو روی مبل. ظرفهای نشسته توی سینک . یک چند ساعتی هست که فقط بحث سر سکسه  هر کی یک چیزی میگی . خاطره های دکتر بازی . شیطنتهای دوازده سیزده سالگی . اولین پریود . مردهای مهم زندگیهامون . مردهای مزخرف . مردهایی کوچیک . من گرسنه ام . من تنها نیستم که گرسنه ام . باقی مانده شام و گرم میکنم . بحث ادامه داره . باقی مانده دسر میارم با سه تا چنگال. صحنه زنانه ایست . بشقاب آبی فیروزه ای پای شکلات و سکس . جدا حرف مسخره ای است که زنها فقط وقتی خیانت میکنند که از نظر احساسی راضی نباشند . زنها خیانت میکنند اگر چیزی اونجا نباشه . زنها میتونند خیانت کنند اگر بودن یا نبودن یارو اون وسط تغییری ایجاد نکنه . یکی از شدت خنده چشمهاش قرمز شده . اون یکی با دهن پر نمیدونه بخنده یا قورت بده یا حرف بزنه . دم رفتن داریم میگیم که هر کدوممون چی میخوایم . من به تخت اشاره میکنم و میگم من دلم میخواد که یکی باشه . یکی هر شب باشه و گذشته باشه از اینکه چیزی داره یا نداره که آیا ادم خوبی هست یا نیست . که همه سوالها جواب داده شده باشه و فقط باشه هر شب و هر روز صبح . بعد این دوتا یک جوری نگاهم میکنند که خوب مسخره همه همین و میخوان . 

همه مهمونها رفتن . هنوز ظرفهای نشسته توی سینکه . کتچاپ روی میز ناهار خوری کنا پارچ آب . من هنوز صورتم و پاک نکردم . 

هنوز تخت من خالیه . 

من دلم برای بابام تنگ شده . از سر کار که میام بیرون با خودم میگم برم سوپر مارکت ایرانی میوه بخرم . ازهمه چی دوتا بر میدارم . یکی برای من . یکی برای مامان. خریدهام و که میچینم روی ریل سیاه متحرک یادم میوفته که انگور برنداشتم از دخترک ایرانی پشت کشیر معذرت خواهی میکنم میرم یک بسته انگور بردارم . موقع پول دادن دخترک گفت : من این بسته های انگور و میبینم حالم بد میشه . الان یک هفته است که خونه ما دعواست. پرسیدم سر انگور؟ گفت آره از دست مادرشوهرم . شما مادر شوهر ندارین؟ من یک لحظه یاد خونه افتادم . خونه خالی شلوغ تاریک . گفتم نه عزیزم حتی نزدیک داشتنش هم نیستم . بعد وقتی تو تاریکی داشتم میومدم طرف ماشینم یاد مامانت افتادم . و اینکه چقدر دلم براش تنگ شده  

با هزار بدبختی کیسه های خرید و آوردم بالا . انگار که مجبورم همه رو باهم بیارم. آشپزخونه پره از ظرف . اتاق انگار توش بمب ترکیده تمام لباسهایی که با خودم برده بود روی زمین قاطی کاغذهای نوت و بند بساط هالویین بالشت و کتابن . روی میز ناهار خوری سه تا کت دوتا جاکت . خونه اما همچنان خالی . 

خریدها رو جابه جا میکنم . باقالی ها رو میریزم تو بزرگترین قابلمه ای که دارم و میزارم روی گاز . خمیر درست میکنم . سیبها رو خورد میکنم . دستهام بوی دارچین میگیره . پای سیب و میزارم توی فر . خونه رو ماستمالی تمیز میکنم . 

خونه شلوغ نیست . تاریک نیست . اما خالیه . 

بوی سیب پخته میاد . 

تصویر من توی آینه ماشین در حال پاک کردن سایه سیاه زیر چشمم قبل از اینکه برم تو 

تصویر من و سازم در انعکاس نور روی عینک استاد 

ارتعاش ساز من بین دستهام از لرزش ساز او در دستهاش 

تصویر ناخونهای رنگی من روی سطح صاف سازم 

صدای زنجره ها وقتی که از پله پایین میدویدم 

تصویر من در آینه حمام 

تصویر او از لای در باز حمام 

تصویر من از پشت شیشه های بخار گرفته حمام تا آینه های کوتاه 

تصویر او روشن از نور آبی مانیتور تو تاریکی اتاق 

صدای پدرم از فرسنگها دوتر 

تصور آسمان ابری تهران و برف و خیره شدن به درختهای خشک و فکر کردن به اینکه من دقیقا همون جاییم که میباید باشم

تصور دستهای پدرم روی ویترین مغازه 

تصویر من از پشت شیشه ماشین به روی آینه بغل . صدای آهنگهای قدیمی 

من لبخند میزنم 

ملت مست . ملت مست با لباسهای عجیب غریب. ملت مست در حال شاشیدن پشت درخت / وسط خیابون / پشت ماشین 

دستهاش 

دستهام 

عریانی دخترکی که روبروی ما راه میرفت

عریانی من 

اتاق خالی با جعبه های رنگی 

اتاق خالی با پنجره بسته 

جای خالیش 

صداهایی که از بیرون میاد 

صدای دوش آب

صدای کتری آب

سکوت 

گاهی صدای دستها بیشتر از صدای منه 

صندلیهای رنگی

بشقابهای رنگی

مردی که تمام انتخابهاش برای لوازم خونه جداره طلایی داره 

مردی که شازده کوچولو نخونده 

تصویر من بدون آرایش با موهای بسته در دستشویی با حوله های طلایی و شمعهای طلایی