Saturday, January 31, 2009
انگار که هوا به مغزم نمیرسه . شاهد اینکه تصمیمهام عوض بشه و این همه ذوق برای این همه عوض شدن؟ انگار که هوا به مغزم نمیرسه. شاهین نجفی گوش میدم و رسما خنده ام میگیره . ولی خوب من آدم خیلی سالمی نیستم که یکی انقدر عصبانی میخونه و من خنده ام میگیره . من خوشبختم . آرومم . و هیچ ظرف نشسته ای تو ظرف شوی نیست . کلی هم کرمهای خوشبو گرفتم که واسه دست و پا و چشم و ..... من دلم تنگ شده ولی. شاید چون شبه . آره حتما چون شبه . شاید هم چون هوا به مغزم نمیرسه .