میدونی مرد بعد تو هر چه بود بد بود . بعد تو هر چه بود تلخ بود . امسال بهار گفتم به جشن رفتنت پر میشه این خالی خونه . شاید بشه دل صد پاره رو دوباره پر پر کنم . اشتباه کردم امسال بهارش که این باشه توقعی نیست از اونچه که مونده . نه سیب سرخ و که از سر درخت بکنی نمیشه آگاهی رو برگردوند به جای رفته تو رفتی و من تبعیدی به این زمین . دیگه نمیشه درگیر خیال شد .شاید عاشقی هم جزوی از اون خیال بود که ازش بیدار شدم.